نت های آشفته

باور کن از تلاطم امواج آشفتگی خسته ام ...

 

                            چیلیک چیلیک

                            گرفت ...

                            یک قاب عکس دونفره ی سیاه و سفید

                            اما تنها تو بودی در عکس !

                            و خاکستر عاشق یک مرد !

                            مردی

                            که در تاریکخانه

                            زیر اسید ظهور و ثبوت عکس

                            دوام نیاورد ...

                        پ نت : یک شمع در تاریکی

                            چشمان وحشی من ...

                            بوسه هایم را از ته سیگارهای سرخ رنگت

                            می گیرم امشب

                            قصه ای تازه می خواهم برای لالایی ...

 

   

 

                                تمام خاطرات این خانه ؛

                          این شهر

                          همچون دودی غلیظ درون سینه ام خس خس میکند !

                          چشمانم میسوزد از این غبار سهمگین تنهایی ...

                          دیگر مهم نیست ؛

                          برو

                          و اما تو ...

                          اگر روزی

                          خواستی من را برای توله سگ حرام زاده ات تعریف کنی !

                          بگو زیر پاهای غرورش لهم کرد و

                          حتی من را لایق تفی از عصاره ی کمرش هم ندانست ؛

                          که آب باطله ای باشد

                          برای ادامه ی زندگی سگی ام ...

                     پ نت : خیره خیره نگاهم نکن

                          چشم هایم دیگر سگ ندارد که آب دهانت هار هار

                          برایش راه بیافتد !

                          گرگی درونش خفته است ، حواست جمع باشد ؛

                          می درد تو را !!!

 

          
 
                        بعد از تو
 
                       در شبان تيره و تار من ديگر چگونه ماه ،
 
                       آوازهاي طرح جاري نورش را تكرار مي كند .
 
                       بعد از تو
 
                       من چگونه اين آتش نهفته به جان را خاموش ميكنم ؟
 
                       اين سينه سوز درد نهان را ،
 
                       بعد از تو
 
                       من چگونه فراموش مي كنم؟
 
                       من با اميد مهر تو پيوسته زيستم !
 
                       بعد از تو 
 
                       اين مباد كه بعد از تو نيستم ...
 
                       بعد از تو
 
                       آفتاب سياه است !
 
                       ديگر مرا به خلوت خاص تو راه نيست .
 
                       بعد از تو
 
                       در آسمان زندگيم مهر و ماه نيست .
 
                       بعد از من آسمان آبي است ...
 
                       آبي مثل هميشه
 
                       آبي
 
             پ نت : شدم عین چراغ فانوسی

                       که بد میسوزه !

                       دیگه وقتش شده فوتم کنن ...

 

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد